La tajdoj estiĝas pro la gravito de la luno, kiu tiras la mason de akvaĵoj al si. Ankaŭ tiun de via ĉeurba lago, sed ties maso estas tro malgranda por formi tajdon. Akvo alfluas, dum ses horoj kaj kelkaj
minutoj tajda ondo levas la surfacon de la maro, kaj post kulmino - la altmaro - la akvo forfluas. Tiun forfluon oni nomas malalta tajdo, la tempo, dum kiu la malalta tajdo okazas, estas la malfluso. Fine, kiam la akvo de
la maro malaperis kaj la borda grundo plilarĝiĝis, estiĝas malaltmaro.
La reala alteco de la maro dependas ne nur de la tajdo, sed same de aliaj faktoroj kiel ekzemple la vento. Ĉi tie ĉe la bordo de la Norda Maro vento el oriento kaŭzas malaltiĝon de la akvo. La samtempeco
de malaltmaro kaj orienta vento povas okazigi gravajn malhelpojn de la trafikado de la pramoj, kiuj transportas homojn kaj varojn inter insuloj kaj ĉeflando.
Tio estas foto de malaltmaro en la haveno de Wittdün.
Mi jam raportis pri la nova albordiĝa ponto en la jaĥta haveno. La sekva bildo vidigas la diferencon inter la malnova ponto (dekste en la bildo) kaj la nova. La nova, naĝanta ponto altiĝas kaj malaltigas
laŭ la tajdo. Ponto kaj ŝipo ĉiam troviĝas je la sama nivelo. Male la malnova, firma ponto staras proksimume unu metron super la ŝipo.
Kunmetaĵoj:
akv·aĵ·o | al·bord·iĝ·a | al·flu·i | alt·ec·o | alt·iĝ·i | alt·mar·o | ĉef·land·o | ĉe·urb·a | de·pend·i | est·iĝ·i | for·flu·i | mal·alt·a | mal·alt·iĝ·o | mal·alt·mar·o | mal·flus·o | mal·grand·a | mal·help·o | mal·nov·a | naĝ·ant·a | okaz·ig·i
| proksim·um·e | sam·temp·ec·o | trafik·ad·o | trans·port·i | trov·iĝ·i | vid·ig·i
